Ηφαίστειο (μουσική : Χριστόφορος Κροκίδης – στίχοι : Kandral) 8 Ιανουαρίου 2007 Μια φιγούρα τραγική από αρχαίο χορικό Τον είδες ξαφνικά μες στο σκοτάδι Κρατούσε το τσιγάρο όπως πάντα νευρικός Τα μάτια του είχαν κάτι από τον Άδη Είναι μεσάνυχτα τη πόρτα της κτυπά Ανθός που έχει πλέον μαραζώσει Κι όπως το άτολμο το χέρι της κρατά Αχός μες στη ψυχή του έχει ριζώσει Ηφαίστειο που ζει μες στη καρδιά Ήρθε απόψε να ξυπνήσει Φωτιές που αναβλύζουν κυκλικά Κομματιασμένες αναμνήσεις Κρυφός ο στεναγμός σκίζει τα σάπια σωθικά Απλώνει σαν ομίχλη κάθε βράδυ Το άλικο το βλέμμα σε κοιτάζει ειρωνικά Αντίλαλος που σκάει από πηγάδι Βουβός o στεναγμός που χαράζει τη καρδιά Σφίγγει τις παλάμες μην ουρλιάξει Μες στο βυθό του έχει φυτρώσει η μοναξιά Εκεί που η ζωή του έχει βουλιάξει Ηφαίστειο που ζει μες στη καρδιά Ήρθε απόψε να ξυπνήσει Φωτιές που αναβλύζουν κυκλικά Κομματιασμένες αναμνήσεις Την έκρηξη που πνίγει ηρωικά Σήμερα θα τη εξαντλήσει Σαν Ήφαιστος να βάλει μια φωτιά Για την κάνει να γυρίσει Την έκρηξη που ζει στα σκοτεινά Απόψε να πυροδοτήσει Ζει στου φεγγαριού της τη σκιά Που’ ρθε απόψε να φωτίσει Την έκρηξη που πνίγει ηρωικά Σήμερα θα τη εξαντλήσει Σαν Ήφαιστος να βάλει μια φωτιά Για την κάνει να λυγίσει Kandral
0 comments